Dłuższy okres przydatności do spożycia i świeżości. Na tym właśnie polega pakowanie produktów spożywczych, farmaceutycznych i kosmetycznych. WITT jest ekspertem w dziedzinie technologii pakowania z użyciem gazów modyfikowanych i oferuje mieszalniki gazów, analizatory gazów ORAZ wykrywacze nieszczelności specjalnie dla zastosowań MAP.
Podczas gdy elementy np. silnika spalinowego muszą być wodoszczelne lub olejoszczelne, opakowania na żywność lub farmaceutyki pakowane w atmosferze modyfikowanej nie mogą tracić gazu. W związku z tym, w zależności od przeznaczenia, można tolerować nieszczelności o różnej wielkości – komponent lub opakowanie uznaje się za szczelne, gdy spełnia określone i tym samym możliwe do sprawdzenia wymagania dotyczące jego szczelności.
Miarą szczelności jest wskaźnik wycieku. Jest on podawany w jednostce mbar l/s i oznaczany skrótem qL. Rzadziej do określenia wielkości wycieku stosuje się jednostkę przepływu masowego sccm (standardowy centymetr sześcienny na sekundę), która jest niezależna od ciśnienia i temperatury.
Wskaźnik wycieku 1 mbar l/s odpowiada przepływowi gazu o wielkości 1 litra na sekundę przy ciśnieniu gazu 1 mbar lub oznacza, że w zamkniętym zbiorniku o pojemności 1 litra ciśnienie wzrasta lub spada o 1 mbar w ciągu jednej sekundy. W odniesieniu do wskaźnika wycieku można ilościowo rejestrować nieszczelności i zdefiniować następującą klasyfikację szczelności:
| Wskaźnik wycieku qL w mbar l/s | Klasyfikacja szczelności |
| 10-6 | wirusoszczelne |
| 10-5 | benzynoszczelne i olejoszczelne |
| 10-4 | bakterioszczelne |
| 10-3 | paroszczelne |
| 10-2 | wodoszczelne (wielkość kropli) |
Definicja dopuszczalnego wycieku zależy w dużej mierze od przeznaczenia obiektu. W którym momencie nieszczelność zakłóca funkcjonowanie lub do którego momentu jest nieistotna? Pomocne może być przyjrzenie się porównywalnym branżowym zastosowaniom i wartościom empirycznym, które dostarczają wskazówek do określenia stopnia nieszczelności. Po określeniu wartości granicznej można na tej podstawie wybrać odpowiednią metodę badania szczelności.
Ekonomicznym rozwiązaniem mogą być również wieloetapowe procedury kontroli szczelności: Po pierwsze, zgrubna próba szczelności określa, czy badany element jest w przybliżeniu szczelny.
W takim przypadku przeprowadzana jest dokładna kontrola szczelności, podczas której dokładnie określana jest wielkość wycieku. Oszczędza to przeprowadzania zbędnych prób szczelności i chroni sprzęt pomiarowy.